آیا تنهایی خلاقیت را از بین می برد؟

iamfearlesssoul.com را حذف کنید

سالهاست که محققان در مورد خطرات تنهایی و انزوا صحبت می کنند و اکنون گروهی از محققان دانشگاه مگیل کانادا دریافته اند که انزوای اجتماعی تأثیرات منفی بسیاری بر عملکردهای مختلف مغز دارد.
محققان سعی کردند بررسی کنند که چگونه تغییراتی در عملکرد مغز افراد در حین قرنطینه شدید در روزهای اولیه شیوع کرونر و سپس کاهش تعاملات اجتماعی در روزهای بعدی تغییر می کند.
آنها مطالعه خود را بر اساس تغییر در اندازه مناطق مختلف مغز و همچنین چگونگی اتصال این مناطق در شبکه های مغزی بنا می کنند. تیمی از محققان با بررسی تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) ، ژنتیک و ارزیابی روانشناختی تقریباً 40،000 داوطلب ، تحقیق گسترده ای را بر روی گروهی از افراد که احساس تنهایی و گوشه گیری داشتند و البته کسانی که چنین نکردند ، انجام دادند.
محققان چندین تفاوت در مغز افراد مجرد پیدا کرده اند. این مظاهر مغزی بر آنچه شبکه پیش فرض نامیده می شود متمرکز هستند: مجموعه ای از مناطق مغز درگیر افکار درونی مانند یادآوری ، برنامه ریزی آینده ، تخیل و تفکر در مورد دیگران است. محققان دریافته اند که شبکه های پیش فرض افراد فقط ارتباط نزدیکتر دارند و جای تعجب است که حجم ماده خاکستری آنها در مناطق شبکه پیش فرض بیشتر باشد.
هنگام یادآوری گذشته ، تصور آینده یا تفکر در مورد حال فرضی ، از شبکه پیش فرض استفاده می کنیم. این واقعیت که ساختار و عملکردهای این شبکه با تنهایی ارتباط مثبت دارد ، ممکن است به این دلیل باشد که افراد فقط برای غلبه بر انزوای اجتماعی خود از تخیل ، خاطرات گذشته یا امید به آینده استفاده می کنند. علاوه بر این ، کاهش خلاقیت و نوآوری در بین افرادی که مجبور به انزوای اجتماعی هستند ، تا حدودی کاهش یافته است.
دکتر ناتان اسپرینگ ، استاد دانشگاه مونترال گفت: “در صورت عدم وجود تجارب مطلوب اجتماعی ، مردم فقط می توانند نسبت به افکار هدایت شده داخلی مانند یادآوری یا اختراع تجارب اجتماعی تعصب داشته باشند.” “ما می دانیم که این توانایی های شناختی توسط مناطق مغزی شبکه پیش فرض اعمال می شود.”
تنهایی به طور فزاینده ای به عنوان یک مشکل عمده سلامتی شناخته می شود و مطالعات قبلی نشان داده است که افراد مسن که احساس تنهایی می کنند بیشتر در معرض خطر کاهش شناختی و زوال عقل هستند. درک چگونگی بروز تنهایی در مغز می تواند برای جلوگیری از بیماری های عصبی و درمان های بهتر نقش اساسی داشته باشد.