[ad_1]
سرانجام جو بایدن دموکرات با غلبه بر ترامپ در ایالات متحده به قدرت رسید. وی در سن 78 سالگی ، پس از سومین تلاش خود برای کسب ریاست جمهوری ، اکنون منبع امید بسیاری از کشورهای جهان شده است.
گروه منتقدان سرسخت و مخالفان ترامپ ، که وی را تهدیدی برای ایالات متحده و ثبات جهانی می دانستند ، اکنون می توانند انتظار تغییراتی را داشته باشند که بایدن وعده داده بود. در همین حال ، کشورهایی هستند که انتظار دارند بدون دریافت تعهدی محکم ، روشن و قابل اعتماد ، مطابق خواسته ها و اهداف خود عمل کنند. دولت مستقر در کابل یکی از این دولت هاست.
در افغانستان ، اشرف غنی ؛ رئیس جمهور با استقبال از آغاز دولت جو بایدن در ایالات متحده گفت كه در این شرایط دشوار ، افغانستان با تجدید مشاركت برای صلح و مبارزه با مسئله چند بعدی تروریسم در كنار شریک اصلی خود ، ایالات متحده خواهد بود.
اما سوال این است که آیا آمریکا اراده مشابهی دارد؟ به عبارت دیگر ، آیا واشنگتن مصمم به بازگشت به اتحاد استراتژیک و ایستادن در کنار کابل برای پاسخگویی به تهدیدات مشترک و استفاده از فرصت ها خواهد بود؟
در این مورد تردید عمیقی وجود دارد؛ زیرا تاکنون نه بایدن و نه کارمندان نزدیک وی در این زمینه اطمینان حاصل نکرده اند.
خبر بدتر این است که بایدن ، حتی در زمان دستیاری باراک اوباما ، خواهان حضور نظامی سنگین و پرهزینه آمریکا در افغانستان نبود و با رئیس خود موافق نبود.
حالا ، سالها بعد ، او در همان ایمان باقی خواهد ماند یا اوضاع سیاسی و وضعیت امنیتی افغانستان چشم انداز او را تغییر خواهد داد؟
وضعیت خیلی امیدوارکننده ای نیست. وضعیت به وضوح بدتر شده است. طالبان قدرت را به دست گرفته اند. دولت مرکزی به شدت ضعیف شد و اقتدار و سلطه جهانی خود را از دست داد. از سوی دیگر ، دولت قبلی ایالات متحده نیز با طالبان معاهده صلح امضا کرد ، که به نظر می رسد ارتباط چندانی با اصول تفکر بایدن در مورد جنگ افغانستان ندارد.
همچنین از جمله مواضع مبهم وی در مورد افغانستان ، تعهد به عقب نشینی نیروهای آمریکایی و پایان دادن به طولانی ترین جنگ در تاریخ آمریکا است. وی همچنین بر هماهنگی بهتر با شرکای استراتژیک ایالات متحده و احترام به دستاوردهای 19 سال گذشته تأکید کرد.
بر این اساس ، بعید است بعید باشد در انتخاب خود بین پیمان استراتژیک اوباما-کرزی و توافقنامه صلح ترامپ و ملا هبتولا بر سر دوراهی باشد.
در جستجوی پایان جنگ و بازگشت نیروهای آمریکایی ، چه بستری بهتر از توافق صلح با طالبان؟ علاوه بر این ، اتحاد استراتژیک در درجه اول برای حضور سلطه طلبانه دائمی در ایالات متحده در نظر گرفته شده است و اساساً چنین احتمالی را مجاز نمی داند.
اما یک مشکل جدی وجود دارد که بایدن و تیم امنیتی او ابراز علاقه می کنند گروه کوچکی از نیروهای آمریکایی را در افغانستان نگه دارند. آنچه از طالبان انتظار نمی رود.
رهبران طالبان پیش از این هشدار داده بودند که اگر تلاشی با حضور نظامی آمریکا در افغانستان انجام شود یا دولت جدید آمریكا طبق توافق دوحه نتواند نیروهای خود را به طور كامل بیرون بكشد ، جنگجویان این گروه آماده جنگی بیرحمانه هستند. خلاصه ای علیه نیروهای خارجی در افغانستان ؛ آنچه دولت جدید آمریكا را به ورطه خطرناكی سوق می دهد ، كه در آن هم عدم توافق دوحه قطعی است و هم احتمال حضور ارزان و سودآور نیروهای آمریكایی در بلاتكلیفی است.
بر این اساس ، اکنون می توان پیش بینی کرد که بایدن همچنان به توافق دوحه پایبند باشد و برخلاف رویای اشرف غنی ، بعید است که به پیمان استراتژیک اوباما و کرزی برگردد. اما بخشهای محرمانه توافق دوحه می تواند سرنوشت نهایی سیاست بایدن در قبال افغانستان را رقم بزند. چیزی که حتی اشرف غنی هم اکنون از آن نمی داند.
علی موسوی جمهوری است
[ad_2]