به نام اجماع ، برای بقا

وزارت امور خارجه از آغاز کارزاری برای جلب حمایت جهانی برای موفقیت در روند صلح از طریق مذاکرات دیپلماتیک خبر می دهد.
گران هیواد؛ سخنگوی ابن وزیر گفت این کارزار همزمان با دور دوم گفتگوهای صلح در دوحه برای جلب حمایت جهانیان ، موفقیت در روند صلح و مطالبات مردم و دولت افغانستان آغاز شد.
وی گفت که کاهش خشونت ، آتش بس و اطمینان از صلح پایدار از خواسته های اساسی مردم و از اولویت های دولت است.
گران هیواد افزود که حنیف اتمر؛ وزیر امور خارجه این کارزار را در تماس با همتایان خارجی خود در کشورهای بزرگ آغاز کرد و تاکنون با وزرای خارجه کانادا ، استرالیا ، هند ، ترکمنستان ، نروژ و اندونزی گفت وگو کرده است.
وی بر لزوم توافق ملی و بین المللی برای موفقیت در روند صلح تأکید کرد.
دور دوم مذاکرات صلح بین مقامات دولتی و طالبان امروز شنبه ، بیستم جدی آغاز می شود. شروع این دور از مذاکرات برای همه طرفها حیاتی است. کارزار جدید وزارت امور خارجه برای جلب حمایت و اجماع بین المللی درباره روند کار نیز نشانه این مرحله است.
پیش از این ، یكی از ابزارهای دولت در كابل ، ایجاد یك كشور بود كه با روند صلح فعلی با طالبان مخالف یا انتقاد می كنند و اگر محور آمریكا ، پاكستان و طالبان موفق به پیشرفت این روند تا آستانه تحمیل توافق سیاسی بر خلاف میل خود شود. و به نفع کابل ، دولت احتمالاً از این اهرم به عنوان یک عامل بازدارنده استفاده می کند.
دامنه کشورهایی که در مرحله اول به نمایندگی از دیپلماسی کابل در مورد روند صلح با حنیف اتمر مشورت کرده اند نیز نشان می دهد که هدف اصلی دولت افغانستان از راه اندازی این کارزار ایجاد یک جبهه بزرگ منطقه ای و بین المللی علیه ایالات متحده است. پاکستان و طالبان ، به همراه چندین رژیم عربی ، به دنبال این هستند.
به عنوان مثال کانادا کشوری با نگرانی های جدی در زمینه حقوق بشر است و بعید به نظر می رسد که با عواقب مستقیم آن و یا یک کشور صلح که حقوق زنان ، شهروندان و اقلیت ها را رعایت می کند ، صرف نظر از حقوق بشر و آزادی های اساسی ، موافقت و همکاری کند. . با طالبان درگیر شوید و این گروه را بدون تعهدات مهم در این زمینه به قدرت برسانید.

استرالیا از نظر سیاست خارجی نیز بسیار نزدیک به ایالات متحده است. اما حمایت این کشور از صلح طالبان زیر سوال است؛ از آنجا که این کشوری است که در داخل ناتو یک نیروی نظامی در افغانستان دارد ، و نیروهای ویژه آن کشور به نام مبارزه با تروریسم و ​​طالبان ، جنایات جنگی وحشتناکی مرتکب شده اند و این باعث ایجاد یک رسوایی بزرگ بر سر اعتبار استرالیا در جهان. عواقب حقوقی جدی برای این کشور در پی دارد. در همین حال ، حمایت از رژیم طالبان پرونده حقوق بشر استرالیا را شدیدتر کرده است. در همین حال ، حمایت استرالیا از مواضع کابل برای صلح می تواند به همکاری کابل در غلبه بر جنایات جنگی توسط ارتش استرالیا در ارزگان منجر شود.
هند در میان اردوگاه های صلح آمریكا با طالبان در میان كشورها از جایگاه ویژه ای برخوردار است. دشمنی سنتی و دیرینه در دهلی نو با رژیم اسلام آباد به طور طبیعی هند را به عنوان پیاده نظام پاکستانی در افغانستان در برابر طالبان قرار داد. اتحاد استراتژیک بین هند و دولت فعلی افغانستان نیز به شدت تحت تأثیر این خصومت قرار دارد.
از طرف دیگر ، دهلی نو هرگز نمی خواهد افغانستان تحت سلطه استراتژیک پاکستان قرار گیرد و تهدید جدی دیگری برای ماهواره های پاکستان در منطقه علیه هند اضافه شود.
با این حساب ، کابل امیدوار است که بتواند کارزار صلح طالبان با هند را گسترش داده و گسترش دهد و حتی با استفاده از نفوذ و قدرت خود در منطقه و جهان ، مانعی بر سر پروژه دوحه ایجاد کند. برای جلوگیری از فروپاشی سیستم مستقر و سلطه ساختار سیاسی جدید.
ترکمنستان همچنین روابط سنتی پیچیده ای با طالبان در همسایگی افغانستان دارد و کابل انتظار دارد به بلوک طرفدار طالبان نفوذ کند و اردوگاه سیاسی این گروه را در منطقه تضعیف کند.
نروژ همچنین از زمان آغاز پروژه صلح دوحه به یک بازیکن مهم در روند صلح در افغانستان تبدیل شده است. کابل می تواند از طریق رایزنی و گفتگوی دیپلماتیک با اسلو به تقویت موقعیت خود در مذاکرات صلح ادامه دهد. به ویژه با این سرمایه سیاسی ، اتحادیه اروپا و ناتو هنوز نگرانی های جدی در مورد آینده صلح بین ایالات متحده و طالبان دارند.
اندونزی ، چهارمین کشور مسلمان پرجمعیت جهان ، تاکنون در کنار دولت افغانستان بوده است. این کشور نیز
به این ترتیب ، این کشور درگیر رشد افراط گرایی اسلامی در مرزهای ملی خود است و نمی خواهد افغانستان به پناهگاهی امن برای تندروها در سراسر جهان تبدیل شود. از طرف دیگر ، دولت جاکارتا رهبری و برتری اعراب را در موضوعات مهم جهان اسلام نمی پذیرد. به این ترتیب ، افغانستان از قدرت و نفوذ پرجمعیت ترین کشور مسلمان برای شکستن قدرت رژیم های طرفدار طالبان در جهان اسلام استفاده می کند.
همه این اقدامات به بهانه اجماع انجام می شود تا دولت اشرف غنی بتواند در قدرت باقی بماند؛ دولتی که اکنون با روی کار آمدن دولت موقت ، زندگی سیاسی اش بیش از هر زمان دیگری تهدید و نامشخص است.
محمدرضا امینی – آژانس جمهوری