[ad_1]
اشرف غنی خود را “قهرمان صلح” می نامد؛ لقبی خود ساخته که احتمالاً از این پس بسیار خواهیم شنید. تمام دستاورد او در زمینه صلح ، سازش مصلحت آمیز با گلبدین حکمتیار و احیای جنبشی در حال مرگ بود. البته ، آزادی هزاران زندانی طالبان و بازداشت جرگه مسالمت آمیز ممکن است باشد. اما آزادی زندانیانی که به گفته وزیر امور خارجه غنی ، 90 درصد آنها به جنگ برگشته اند ، از جمله جنایتکاران جنگ ، عمده و حرفه ای ناقضان حقوق بشر ، نظریه پردازان ترور ، عاملان خونریزی هولناک و قتل های هولناک و رهبران قدرتمند باند. مافیای و قاچاق زیادی وجود داشت ، نه تنها افتخار نیست. بلکه می توان آن را منبع شرم اخلاقی و حتی مبنای حقوقی مشارکت در یک جرم دانست. آقای غنی با درک این موضوع ، ظاهراً ظرف یک هفته جرگه ویژه ای را برای توجیه تصمیم اجباری خود برای آزادی زندانیان طالبان که اکثر آنها توسط وی منصوب شده بود ، تشکیل داد.
در این میان ، او قهرمان دیگری دارد ، یعنی احیای اشتباهات خفته قومیت و پردازش مرده های فاشیسم سیاسی در افغانستان پس از طالبان.
شکی نیست که اولین سنگ بنای این منطقه توسط سلف سیاسی وی ، حامد کرزی گذاشته شد. اما آقای غنی ناسیونالیسم کرزی را ظاهر کرد و آن را به یک گفتمان مسلط تبدیل کرد.
اشرف غنی به سنت سیاه ایجاد شده توسط کرزی برای طولانی کردن محرومیت هزاره از خزرها وفادار مانده است. او مانند کرزی همیشه به خزرها به عنوان “بانک رأی” نگاه می کرد. ملتی که سنگ بنای حمایت از جمهوری و اعطای مشروعیت دموکراتیک به حاکمان اقتدارگرا و مستبد و غیر معتقد به دموکراسی را گذاشتند ، و با وجود همه خطرات و عواقب وحشتناک امنیت ، در ردیف اولویت های هر انتخاب مشارکت ملی را نشان می دهد. از دموکراسی وارد شده ، بی ریشه و بدون پشتیبانی قدردانی کنید.
آقای غنی همچنین از نظر کرزی در مورد این اقلیت بزرگ قومی پیروی کرد و تلاش کرد تا خزرها را به عنوان معاون دوم حفظ کند. این سنت ، به عنوان یک اصل مقدس ، چنان مورد احترام بود که حتی اگر شخصیتی هزار ساله مجبور به تحمل سنگینی انتقادات ملی از عملکردهای یک کشور فاسد ، فاشیست ، بی کفایت و ناکام بود ، باید “معاون سخنگوی رئیس جمهور” باشد. سخنگوی رئیس جمهور نیست!
معاون دوم نیز همیشه باید عقب بماند و اجازه حضور در جلسات استراتژیک ، مشاوره های استراتژیک ، سفرهای مهم ، جلسات مهم و تصمیمات بزرگ را نداشت. این نیز سنتی بود که در دوره کرزی به عنوان معاون دوم کریم خلیلی اعمال می شد و در دوره غنی نیز بر سرور دانش اعمال می شد.
محمد محکک راست گفت که اجازه حضور در جلسات شورای امنیت را ندارد و وی و وزرای خزر به عنوان “مسافر” جلسات کابینه دیده می شوند. آقای موهاگ قبلاً مشاور سیاسی و امنیتی رئیس جمهور شده است ، مشروط بر اینکه بتواند در صورت لزوم در جلسات شورای امنیت ملی شرکت کند و باید قبل از وقایعی مانند بهسود روزه بگیرد.
خارج از حوزه قدرت ، وضعیت بهتر نیست. در بهسود ، خزرهایی که جان خود را برای جمهوری دادند و حکومت حاکمان فاسد و فاشیست را مشروعیت بخشیدند ، توسط دشمن تماشا می شدند. در شبکه های اجتماعی ، آنها تبلیغات مسموم کردند که جریان مقاومت ضد طالبان در بهسود “فاطمیون” است که ایرانیان در سوریه استفاده می کنند. با این حال ، مقاومت بهسود ، به دلیل بی کفایتی ، شکست و سیاست های امنیتی دوگانه دولت مرکزی ، این افراد متمدن و رژیم را تحت تأثیر قرار داده است. دولتی که عشایری را شدت بخشیده و تشدید کرده و ناامنی مرگبار را عمداً نادیده گرفته است.
در بامیان ، علی رغم ترور وحشیانه دهمزنگ ، مردم هنوز در انتظار برق دولت هستند. علیرغم وعده های رهبران دولت ، چهارراه دهمزنگ هرگز چهارراه شهدا نبوده و نخواهد بود. در غزنی ، مردم خزر هزینه شرکت مدنی خود در انتخابات پارلمانی را به گونه ای پرداختند که از حضور دائمی در انتخابات منع شوند.
در غور ، دایکندی ، ارزگان و دیگران. دیگران قتل ، ترور ، خودکشی ، بمب گذاری ، جاسوسی از بیگانگان ، خیانت ، توطئه علیه نیروهای امنیتی و غیره انجام می دهند. اما خزرها همیشه با دولت بیگانه هستند و با محرومیت ، فقر ، ناامنی و عدم دسترسی به منابع قانونی ملی دست و پنجه نرم می کنند.
سهمیه های ممتاز و تبعیض ریشه دار در سیستم آموزش عالی عمومی از دیگر مظاهر موقعیت خزر در تفکر قومی اشرف غنی است.
حادثه اخیر با بهسود نیز به این دلیل اتفاق افتاده است که دولت اشرف غنی یا نمی تواند یا نمی خواهد با تروریست های طالبان در سراسر کشور مقابله کند. کابل هر روز در معرض موجی از وحشت و انفجار است و هیچ مانعی برای مهار موج خشونت ندارد. اما در بهسود ، امن و ساکت و حامی جمهوری ، سربازان ، کماندوها و پلیس از زمین و هوا برای سرکوب غیرنظامیان ، تیراندازی به غیرنظامیان ، گروگانگیری مجروحان و امنیت منطقه قبل از اینکه فقط عشایر مسلح یا تروریست باشند ، طالبان ، که درگیر شد ، این بار نیروهایی را با لباس نیروهای مسلح ملی هدایت کرد.
این موقعیت خزرها در تفکر قومی اشرف غنی است؛ رئیس جمهور قبل از رسیدن به قدرت اعتراض كرد كه چرا بیشتر زندانیان از یك گروه قومی بوده و در سهمیه قدرت ابتدا پشتون ها و سپس دیگران بودند!
نرگس اعتماد – جمهوری
[ad_2]