[ad_1]

زلمی خلیلزاد؛ فرستاده صلح آمریكا در افغانستان وارد كابل شد و با عبدالله عبدالله دیدار كرد. رئیس شورای آشتی دیدار کرد. وی همچنین به دیدار عبدالرب رسول سیاف رفت. فرمانده جهاد سابق از بین رفته است.
وی در گفتگو با خلیل زاد عبدالله ، از پیشرفت در دور اول گفتگوهای صلح ابراز خرسندی کرد و گفت که هیئت افغان امروز با حمایت قاطع رژیم به دوحه رفت.
عبدالله با تأکید بر تعهد دولت به صلح ، تشدید خشونت و کشتارهای هدفمند را غیر قابل قبول خواند و خواستار آتش بس دائمی شد.
خلیل زاد همچنین افزایش خشونت را غیر قابل قبول خواند و بر لزوم کاهش چشمگیر خشونت تأکید کرد.
وی با توجه به آغاز مرحله دوم مذاکرات صلح ، تأکید کرد که کشورها باید برای دستیابی به صلح پایدار و خاتمه جنگ از فرصت حداکثر استفاده کنند.
آنچه در بالا ذکر شد صرفاً یک بیانیه تشریفاتی است که توسط رسانه ها مورد استفاده قرار می گیرد و به نظر نمی رسد که مأموریت فعلی خلیل زاد در سفر به کابل بیان این موارد کلی و آشکار باشد. این را دیدگاه های مختلف بازیگران مهم افغانستان در مورد نماینده آمریکا به خوبی نشان می دهند.
دیدار وی با عبدالله بیانگر روابط عمیق و اجماع نزدیک آنها در مورد صلح با طالبان است. آقای خلیل زاد می داند که همان نظرات ضد و نقیضی که کاخ ریاست جمهوری افغانستان را به دردسر انداخته و اشرف غنی و مشاوران وی مانند حمدالله محب را خشمگین کرده است ، می تواند به راحتی با عبدالله در میان گذاشته شود و شاید او نیز نظر مثبت داشته باشد.
یکی از این دیدگاه ها ایده دولت موقت است؛ به نظر می رسد نتیجه اجتناب ناپذیر هر توافق صلح با طالبان این است که ایالات متحده قبلاً با طالبان به توافقاتی در پشت صحنه رسیده است.
با این حال ، دولت موقت از نظر ارگ صلح با طالبان جایی ندارد. اشرف غنی اخیراً از تیم مذاکره کننده افغانستان خواسته است تا در چارچوب قانون اساسی و در چارچوب رهنمودها و توصیه های جرگه مشورتی با طالبان مذاکره کند. خواسته ای که بیش از هر چیز مخالفت جدی ارگ با ایده دولت موقت را منعکس می کند. زیرا این طرح در قانون اساسی و تصمیمات جرگه صلح جایی ندارد.
ارگ حتی معتقد است که خلیل زاد اهداف و منافع خود را دنبال می کند ، از ایده دولت موقت حمایت می کند و تلاش می کند تا با توجه به سیاست های حاکم بر کاخ سفید به آرزوی دیرینه خود برای دستیابی به قدرت در افغانستان برسد. پیدا کردم این اتهامی بود که حمدالله محب مطرح کرد. اشرف غنی ، مشاور امنیت ملی این موضوع را مطرح کرد و با واکنش تند وزارت خارجه آمریکا روبرو شد.
اعتقاد بر این است که این دیدگاه تغییری نکرده است. ارکان اصلی دولت اشرف غنی در افغانستان هنوز خلیل زاد را “وایسرا” می دانند و این یکی از دلایل تنش و درگیری در روابط غنی و خلیل زاد است.
اما نماینده آمریکا در حال تلاش برای دستیابی به خواسته های ترامپ برای صلح با طالبان و همچنین اهداف شخصی و منافع خود راه های دیگری را نیز در پی دارد. جاده هایی که لزوماً از دهلیز ارگ عبور نمی کنند. دیدار دوستانه با عبدالله و توافق با دیگر رهبران سیاسی و جهادی یک راه است.
حافظ منصور؛ اخیراً یکی از اعضای تیم مذاکره کننده دولت در کابل با طالبان گفت که ایالات متحده و برخی دیگر از کشورها از طرح تشکیل دولت موقت حمایت می کنند.
به نظر می رسد که این ایده در کشور نیز طرفداران دارد. به خصوص کسانی که از حکومت اشرف غنی ناراضی هستند و به دنبال راهی برای پایان دادن به آن هستند. عبدالله ممکن است یکی از این افراد باشد. اوایل ، اما او ایده دولت موقت را رد کرد.
خلیل زاد همچنین روی این افراد ، رهبران و جریانات سرمایه گذاری می کند.
این واقعیت که وی ماه ها بعد دوباره وارد کابل شد ، نشانه دیگری از این واقعیت است که مذاکرات صلح به مرحله حساس ، تعیین کننده و بسیار تعیین کننده رسیده است. این بار دو طرف باید در مورد نوع و ساختار سیستم آینده توافق کرده و فرمول توزیع نیرو را دوباره تعریف کنند. چیزی که دولت موقت یا موقت را در مرکز مذاکرات قرار داده و انتظار می رود بسیار دشوار ، پرتنش و نفس گیر باشد.
به همین دلیل ، یکی از مأموریت های مهم سفر فعلی خلیل زاد به کابل ، لابی گری برای بازیگران داخلی افغانستان برای ایجاد یک جبهه سیاسی قوی در حمایت از تحولی است که در ارکان اصلی قدرت سیاسی کشور اتفاق خواهد افتاد. با این حال ، هیچ تضمینی وجود ندارد که تیم مذاکره کننده خلیل زاد بتواند اشرف غنی را در سفر به کابل منزوی کرده و وی را ملزم به پذیرش پیامدهای صلح با طالبان ، از جمله انتقال قدرت کند.
محمدرضا امینی جمهوری است
[ad_2]