[ad_1]
پس از درگیری های شدید در شمال ، کاربران شبکه های اجتماعی ادعا می کنند که چندین منطقه در شمال شرقی استان بدخشان قبل از حمله طالبان سقوط کرده است.
فاوسیا کوفی ؛ یکی از اعضای مذاکرات صلح در صفحه رسمی خود در فیس بوک نوشت: “بیشتر کارمندان دولت در ولایت بدخشان ، تحت تأثیر تبلیغات ، دفترها و قلعه های خود را بدون هیچ گونه اطلاعی ترک کردند.”
خانم کوفی نوشت که در بعضی موارد ، “طرف دیگر” (طالبان) ساعتی پس از ترک نیروهای دولتی به صحنه آمد.
وی این سناریو را “جالب و سرگرم کننده” خواند و از کاربران شبکه های اجتماعی خواست تا از تبلیغات در مورد چگونگی جنگ در بدخشان خودداری کنند.
فouاد امان؛ معاون سخنگوی وزارت دفاع ، اما از پاکسازی شهر فیض آباد ؛ مرکز ولایت بدخشان گفت که در عملیات پاکسازی در حومه بدخشان تعداد زیادی از طالبان از جمله تروریست های چچنی ، ازبکستانی و پاکستانی کشته شده اند.
از یک طرف ، گزارش وزارت دفاع نشان می دهد که دولت آماده مقابله با طالبان در مراکز شهری است و مصمم است که اجازه سقوط طالبان در شهرها را ندهد و از طرف دیگر ، این بدان معناست که جنگ به ولایات رسیده تپه های مقاومت در برابر طالبان در شهرها عقب نشینی کرده اند.
با این حال ، آنچه برای مناطق بدخشان اتفاق افتاد و بازخورد گسترده ای در شبکه های اجتماعی دریافت کرد ، واقعیت تلخ دیگری را نشان می دهد: تلاش برای از بین بردن بازدارندگی نظامی دولت در برابر طالبان.
این فروپاشی به حدی بود که نیروهای دولتی حتی منتظر رسیدن طالبان متجاوز نبودند و بدون جنگ سنگرها را ترک کردند. در برخی موارد ، از قضا ، طالبان حتی نیروهای کافی برای استقرار در مناطق ویران را ندارند و هنگامی که مردم از سقوط ولسوالی ها به آنها می گویند ، طالبان تعجب می کنند که چگونه و از چه کسی سقوط کرده اند.
مشخص نیست که چه بازی هایی در پشت صحنه این سناریوی خنده دار در جریان است. اما آنچه در عمل اتفاق می افتد این است که نیروهای دولتی از طالبان نیستند. بلکه آنها توسط دشمن فرضی شکست می خورند. دشمنی که وجود ندارد. اما ترس او اعضای نیروهایی را که دارای سلاح ، مهمات ، تانک ، خودروی زرهی و غیره هستند ، لرزاند و تعدادی از تجهیزات آنها ، حتی دست نخورده ، در اختیار طالبان قرار می گیرد.
نگرانی دیگر این است که در استان های آسیب دیده از بحران مرکز فرماندهی مشترک وجود ندارد. مقامات امنیتی محلی قبل از انجام صحیح مسئولیت های خود برای جنگ ، صحنه را ترک کرده و حتی حومه را ترک کردند. این خبر در مورد بدخشان گزارش شده است و حتی گفته می شود افرادی مانند رئیس پلیس و رئیس امنیت ملی این استان در فیض آباد حضور ندارند. اگر این داستان واقعیت داشته باشد ، به این معنی است که نیروهای امنیتی در غیاب رهبری و رهبری و دستورات عالیه ، هیچ اراده ای برای جنگیدن ندارند و تصمیم به ورود بدون جنگ بیهوده ندارند ، که از بالا پشتیبانی و هدایت نمی شود. و فرار كرد
متأسفانه ، این وضعیت باعث تضعیف روحیه سایر نیروهای امنیتی در سایر مناطق بحران زده می شود ، در حالی که به طالبان کمک می کند بدون پذیرفتن هزینه های مرگبار جنگ مستقیم با دولت ، سرزمین عظیمی بدست آورند ، در عین حال به تجهیزات جدید و نظامی مدرن نیز تجهیز و دسترسی دارند. امکانات
سهیل شاهین؛ یکی از اعضای تیم مذاکره کننده طالبان در قطر نیز اخیراً گفته بود که طالبان نقشی در افزایش خشونت های مداوم ندارند و نیروهای دولتی بدون درگیری مناطق را به طالبان تحویل می دهند.
اگر این گفته از برخی جهات نادرست باشد ، حداقل از یک جهت درست است و سناریویی که در بدخشان رخ داده یکی از آنهاست. زیرا بر این اساس ، نیروهای امنیتی دولتی از دشمن فرضی شکست خوردند و ترس از طالبان آنها را شکست داد ، نه برتری نظامی طالبان در میدان جنگ. عامل دوم فقدان یک فرمانده شجاع ، مسئول و فداکار در راس برای هدایت جنگ و دادن روحیه و اراده به نیروهای امنیتی برای ماندن و جنگ و پیروزی است.
عبدالمتین فرهمند – جمهوری
[ad_2]