فصل بعدی جنگ؛ از اهداف طالبان تا آمادگی دولت

وزیر کشور از ایجاد یک واحد عملیات ویژه متشکل از نیروهای امنیت ملی ، پلیس ویژه و کماندوهای ارتش خبر داد. وی همچنین به جنگ مداوم طالبان علیه دولت علی رغم برودت هوا اشاره کرد و گفت: طالبان در حال آماده سازی برای یک جنگ بزرگ در سال آینده هستند.

آندرابی گفت که وی در ابعاد مختلف کار می کند تا در صورت حمله طالبان به موقع حملات این گروه را کنترل کند.

مسعود اندرابی؛ روز دوشنبه ، وزیر کشور به مجلس نمایندگان گفت که جنگ هر زمستان رو به زوال است و مقدمات جنگ احتمالی سال آینده آماده می شود.

وی گفت ، امسال طالبان به افراد خود دستور داده اند كه افغانستان را ترك نكنند و جنگ را ادامه دهند.

وزیر کشور به جلسه مجلس نمایندگان گفت که طالبان در حال آماده سازی برای یک جنگ تمام عیار در سال آینده هستند.

طی چند ساعت آینده ، پس از یک وقفه 20 روزه ، تیم مذاکره کننده دولت به دوحه باز می گردد تا با طالبان در یک میز بر سر یک میز بنشینند تا درباره آینده این کشور گفتگو کنند ، وضعیت امنیتی در افغانستان همچنان وخیم ، پیچیده و خطرناک است. ای

برخلاف روال سالهای گذشته ، جنگ در زمستان متوقف نشد و اخیراً دو استان گرمسیری جنوب شاهد درگیری های خونین بین دولت و طالبان بودند که توسط طالبان آغاز شده بود. اما نه تنها جنوب هنوز نامشخص و آشفته است. درگیری های خونین نیز در شمال ، شمال شرقی ، شرق و غرب کشور رخ داده و یا در حال وقوع است.

این نشان می دهد که رویکرد طالبان به جنگ تغییر کرده است و این تغییر مستقیماً تحت تأثیر استراتژی و اهداف صلح آن قرار دارد. طالبان با تشدید خشونت می خواهند دولت مرکزی را به دردسر بیندازند. آنها معتقدند که با امضای پیمان صلح با ایالات متحده ، دولت کابل هیچ پشتیبانی استراتژیکی در میدان جنگ ندارد و بعید است بتواند در برابر موج حملات مخرب این گروه برای مدت طولانی مقاومت کند.

بنابراین ، هدف بلند مدت آنها پیروزی نظامی در دولت است. زیرا در این صورت آنها دیگر مجبور نخواهند بود که در میز مذاکره امتیازات بیشتری به دولت بدهند و در مورد فرمولی برای تقسیم قدرت با کابل قرارداد منعقد کنند.

در کوتاه مدت اما خشونت خونین به طالبان اجازه می دهد از موضع قدرت وارد میز مذاکره شوند و کابینه نیز به همان اندازه ضعیف و ذلیل خواهد شد.

در همین حال ، رویکرد اصلی طالبان در برابر خشونت و جنگ مهم است. برای آنها ادامه جنگ یک اصل غیرقابل تخریب است و کاهش خشونت یا برقراری آتش بس در اولویت نیست. این چیزی است که در سخنان وزیر کشور منعکس شده است و رئیس امنیت ملی نیز آن را در جلسه پارلمان تأیید کرد. طالبان خواهان تمام قدرت هستند و صلح بستر مناسبی برای آن نیست. بلکه استفاده همزمان از صلح و سلاح می تواند آنها را به هدف نزدیک کند. بر اساس این ارزیابی ، وزیر داخله می گوید که طالبان در حال آماده سازی برای یک جنگ بزرگ در سال آینده هستند و انتظار می رود که یک بهار خونین برای مردم افغانستان فراهم شود. زیرا گروهی که برخلاف سالهای گذشته ، حتی در زمستان نیز دست از کشتار و خونریزی برنداشته است ، در بهار با تمام توان برای پیروزی در جنگ قیام می کند.

در چنین شرایطی دولت چه فرصت هایی دارد؟

وزیر کشور از راه اندازی سالن فرماندهی مشترک و مرکز عملیاتی صحبت کرد. اقدامی که از اهمیت نظامی زیادی برخوردار است و بدون شک افزایش قدرت و قدرت این نیروها برای همکاری موثر و مشترک با طالبان می تواند منجر به ایجاد یک بازدارندگی قوی در برابر جاه طلبی های نظامی این گروه شود.

علاوه بر این ، دولت باید در وابستگی کامل خود به “اتحاد استراتژیک” با ایالات متحده ، که پس از توافق دوحه عملاً فروپاشید ، تجدید نظر کند و با دیگر قدرت های منطقه ای – از جمله هند – درگیر شود تا کانال هایی برای حمایت نظامی خارجی پیدا کند. بودن. بسیاری از کشورها هستند که از ظهور طالبان در افغانستان هراس دارند و آن را تهدیدی برای امنیت ملی خود می دانند. کشورهایی هستند که هنوز هم با تمام ناکارآمدی ها ، فساد ، سو mis مدیریت و ناکامی های جبران ناپذیر در مدیریت بحران و ایجاد نظم و ثبات ، دولت فعلی را بهتر از طالبان می شناسند و از آن پشتیبانی می کنند. بنابراین ایجاد روابط خارج از اتحاد نظامی با ایالات متحده و ناتو برای بقای رژیم و مقابله با جاه طلبی های نظامی طالبان بسیار مهم است و می تواند موثر باشد.

احتمال دیگر این است که ارتباط قطع شده بین دولت و مردم برقرار شود. دولت باید به مردم برگردد ، ایمان ، امید و اعتماد آنها را بازگرداند و به رفتار دوگانه ، اقتدارگرایی ، تضعیف دموکراسی ، قانون شکنی ، قوم گرایی ، تبعیض ، تکفیر و موارد دیگر پایان دهد. از همه اینها وحدت دولت و ملت را بر اساس مخالفت دشمن مشترک بنا کنید.

یکی از ابزارهای طالبان برای ایجاد شکاف بین مردم و دولت ، کشتار هدفمند شخصیت ها است که حذف آنها باعث عصبانیت دولت به دلیل ناتوانی دولت در مهار قتل ها و ایجاد امنیت می شود. بنابراین دولت باید به انتقادات و انتظارات مردم پاسخ دهد ، سیاست دلجویی از تروریست ها را کنار بگذارد و قاتلان و مجرمان زندانی را به صورت علنی و منصفانه محاکمه کند. در غیر این صورت ، مردم به شدت تردید دارند و از عزم ، جدیت و صداقت دولت در مبارزه با تروریسم و ​​امنیت فاصله می گیرند.

عبدالمتین فرهمند – جمهوری